Wat als je hobby je (bij)beroep wordt?

Het is een droom van vele mensen: van je hobby je beroep maken. Het lijkt ook zo romantisch: alle dagen kunnen doen wat je graag doet. Wel, ik ben een van die mensen die van haar hobby's een (bij)beroep heeft kunnen maken. Ik ben dag in dag uit bezig met dingen die ik graag doe: schrijven, social media, naaien, workshops geven, ... Maar eerlijk? De werkelijkheid is minder mooi dan de droom.

Want wat maakt een hobby zo leuk? Wel, meestal is het iets dat je graag doet, waardoor je gepassioneerd bent, ... maar het is vooral ook vrijblijvend. Je doet het om je te ontspannen en omdat je er zin in hebt. 

En als je van je hobby je (bij)beroep maakt dan valt dat vrijblijvende karakter weg. Het wordt iets dat je moet doen om ervoor te zorgen dat je deadlines haalt, dat rekeningen betaald worden, dat klanten tevreden stelt, ... Het ontspannende valt weg. Soms moet je bepaalde taken gewoon doen, of je er nu op dat moment zin in hebt of niet.

Bij een (bij)beroep komen vaak ook heel andere praktische zaken kijken (boekhouding, administratie, een onophoudelijke stroom aan mails, ...) waardoor je dan ook veel minder bezig bent met hetgene dat je graag doet dan je op voorhand denkt. Geloof me, er kruipt meer werk en tijd in het plannen en voorbereiden van een workshop dan dat de workshop op zich duurt.

Waarom ik dit nu schrijf? Wel, vorige week overvielen de naaikriebels me in eens. Ik had echt gewoon zin om te naaien. En toen besefte ik dat ik niet meer wist hoe lang het geleden was dat ik nog eens aan mijn naaimachine zat gewoon omdat ik er zin in had en niet om een bestelling te naaien, stock bij te maken, te naaien voor mijn blog, ... Ik wist het echt niet meer.

En eigenlijk had ik op dat moment andere dingen te doen, die echt af moesten. Maar ik zei foert en gaf toe aan die naaikriebel. En ik ben zo blij dat ik dat deed, want man, wat heeft dat uurtje naaien me energie gegeven! Ik naaide dan nog niet eens iets voor mezelf, maar wel een cadeautje voor mijn neefje in spe.

Katoen en wafelkatoen van bij Fabrik Unik in Ninove.

De dag erna ging ik aan het denken. Het is niet alleen het naaien dat niet meer vrijblijvend is, maar eigenlijk alles wat ik graag doe is verbonden aan enerzijds mijn job of anderzijds mijn bijberoep: bullet journaling, schrijven, bloggen, foto's maken, social media, ... 

Ik ben er dag in dag uit mee bezig en soms heb ik gewoon geen zin of energie meer om er nog meer dan nodig mee bezig te zijn. Dan is er naast mijn hoofdberoep en klantenwerk voor mijn bijberoep maar weinig ruimte meer voor mijn eigen blog en social media (wat ik ook als onderdeel van mijn bijberoep beschouw) laat staan dat er ruimte of energie is om dan net die dingen nog eens te gaan doen als "ontspanning".

En eigenlijk is dat wel jammer, ben ik zo gaan beseffen, dat ik mijn hobby's kwijt ben. Pas op, ik ben blij met mijn job en met alles wat ik doe in bijberoep. Maar het gevoel van een rustig weekend waar niets moet en waar ik gewoon mijn goesting kan doen, dat mis ik soms ook wel eens. Gewoon naaien zonder dat er deadline is of er een doel aan vast hangt. Gewoon foto's maken en posten zonder te analyseren of ik wel de juiste tags gebruik en me zorgen te maken hoeveel engagement ik op die post krijg. 

Ik weet dat een aanzienlijk deel van mijn volgers ook in dit schuitje zitten. Mensen die van dingen die ze graag doen hun beroep of bijberoep hebben gemaakt. Ik vraag me af hoe met jullie zit: hebben jullie soms ook het gevoel dat jullie je hobby kwijt zijn? Hoe hou je evenwicht tussen fun en work? Wat is jullie ultieme tip?

Liefs,

Miss Pixie

P.S.: Facebook en ik zijn nog steeds geen vriendjes, ondanks dat ik al diverse keren contact opnam. Ik kan nog steeds geen links naar mijn blog delen. Wil je zeker zijn dat je niets mist? Volg me dan zeker ook op bloglovin of Instagram ;)