Van blog tot boek: interview met Lies van Oon

Ik ontmoette Lies van Oon op de #boostyourpositivity blogbrunch. Lang konden we niet praten, maar ik vond haar direct een sympathieke madam. Ik vond haar nog nog leuker toen ze onmiddellijk instemde voor dit interview. En zo zakte ik in juli af naar het Gentse om een babbeltje te slaan over haar blog en de 2 boeken waar ze aan meewerkte.

Wanneer begon je met bloggen en waarom deed je dit?

Ik ben begonnen in de paasvakantie van 2010. De grootste reden om te beginnen bloggen was om actief deel uit te maken van de blogcommunity. Daarvoor was dat eerder passief. Er waren wel enkele blogs die ik las, maar daar bleef het dan ook bij. In die paasvakantie kreeg een naaimachine en kort daarop verscheen er een oproep om een naaiclub op te richten in Gent. Dat gebeurde in juni en zo zat ik snel in het bloggerswereldje en leerde ik heel snel mensen in het echt kennen.

Heb je de blogwereld dan ook zien evolueren de laatste jaren?

Ja, nu zijn er vooral veel meer bloggers! Ik ben begonnen als naaiblogster en in mijn branche was er nog niet zo veel aanbod. Ondertussen is mijn blog heel erg veranderd, maar ik merk dat ik nog steeds aanzien wordt als een naaiblogster. Mijn naaigerelateerde berichten worden het meest gelezen. Ik denk dat dat komt omdat ik in het begin van mijn blog een heel trouw publiek heb opgebouwd.

Zoals ik al zei: nu zijn er heel wat meer blogs waarvan ook veel naaiblogs. Heel veel van die nieuwe bloggers kijken heel erg op naar de "grote bloggers" wat ik wat vreemd vind. Want ik voel me niet echt een grote blogger. Ik ben gewoon al langer bezig en heb daardoor ook een groot (en trouw) lezerspubliek opgebouwd. Voor mij voelt het bloggen nog altijd hetzelfde dan in het begin.

Je blog is geëvolueerd naar meer dan een naaiblog, maar toch werkte je mee aan 2 naaiboeken. Ligt je passie dan toch voornamelijk daar?

Goh, ik weet het niet. Ik ben daar echt ingerold. Het eerste was in de zomer van 2012 samen met Griet. Ik was hier niet echt naar op zoek en heel eerlijk zag ik het niet op mijn eentje zitten. Het is niet omdat je graag naait dat je zo maar patronen uit je mouw kan schudden. Maar toen hoorde ik dat er nog andere blogsters dezelfde vraag hadden gekregen van dezelfde uitgeverij. En Griet was 1 van die blogster en samen met haar zag ik dat wel zitten. Wij kenden elkaar vooral via het bloggen, maar hadden elkaar wel al eens ontmoet. En dat klikte wel.  

Het jaar voordien was het boek "Allemaal rokjes" van Mme ZsaZsa uitgekomen en dat was een groot succes. Ik denk dat de uitgeverij toen echt op zoek was naar mensen met enige bekendheid in die branche. Het was ook op dat moment dat Riet en Sanne hun Zo Geknipt maakten. 

Hoe liep de samenwerking met Griet? Want ik kan me voorstellen dat met 2 aan 1 boek werken niet zo eenvoudig is?

Dat is inderdaad niet eenvoudig, maar de samenwerking liep heel goed. Dat moest ook wel want we moesten het boek op een heel korte periode schrijven: begin juni tekenden we ons contract en midden september moest het boek klaar zijn. De contacten liepen wel al iets langer en Griet had gelukkig al een heleboel ideeën. We spraken af dat Griet de ontwerpen deed en ik hield me bezig met de tutorials en de foto's. En dat lukte heel goed. We zijn vaak samen komen naaien die zomer. Het was echt doorwerken, want midden augustus was de fotoshoot en moesten alle modellen dus klaar zijn. 

SVDH was een succes en dus kwam er een vervolg. Jij werkte daar niet aan mee, maar dan wel aan de Zo Geknipt 2. Hoe kwam dit?

Na SVDH had ik voor mezelf uitgemaakt dat het een eenmalig avontuur was. Het was leuk, maar ook heel stresserend. De uitgeverij gaf voornamelijk kunstboeken uit en het was voor hen de eerste keer dat ze een boek uitgaven dat zo veel interactie vroeg. Het was voor ons en voor hen wat zoeken en dat bemoeilijkte de communicatie soms. Het was ook op persoonlijk gebied een zware zomer. Na de boekenbeurs had ik het eventjes gehad. Ik denk dat ik toen zeker een half jaar niets genaaid heb.

In de winter van 2013 vroeg Riet of ik met haar wou meeschrijven aan Zo Geknipt 2. We kennen elkaar ook via het bloggen en werkten in 2012 samen voor "Van Katoen". Dat was een evenement voor het goede doel dat doorging in het MIAT hier in Gent. Er was een hele dag alles te doen over naaien: workshops, er werden zelfgemaakte spullen verkocht, er waren stoffenwinkels, Mme ZsaZsa kwam signeren, ... We hebben daar een anderhalf jaar aan gewerkt. Riet en ik waren verantwoordelijk voor de opzet en de coördinatie van de workshops. In die periode merkten we dat we heel vlot konden overleggen en dat we daarvoor ook niet steeds moesten afspreken. 

En daardoor zag ik dat wel zitten om mee te werken aan dat 2e boek. Uiteraard hebben we elkaar ook veel gezien, maar heel veel communicatie verliep via het web. Riet maakte de patronen en ik maakte alle finale stukken en maakte ondertussen de stap-voor-stap foto's. Er was minder stress omdat ik al wist wat het was om een boek te maken.

Wat zijn je favoriete patronen uit beide boeken?

Uit Zo Geknipt 2 is dat de tablethoes. Ik heb de versie uit het boek hier liggen en telkens ik er mijn Ipad uithaal, denk ik "Oh, dat is eigenlijk wel een vree schoon hoesje". En de slaapzak vind ik ook super. Alleen daarvoor vind ik het jammer dat ik geen baby meer heb. Ook het t-shirt, voor appelen peren, vind ik leuk omdat we merken dat heel wat mensen er mee staan.

Uit SVDH ben ik vooral fan van de jurken. Ik zie vooral eigenlijk graag simpele dingen, niet met te veel prullen en frullen. Maar bij SVDH ben ik echt fan van elke jurk. En ook van het wikkeldeken ben ik fan. Dat heb ik al een aantal keer gemaakt om cadeau te geven. 

Je werkte aan 2 succesvolle boeken. Je mocht signeren op de boekenbeurs, er is een Sew Along voor Zo Geknipt 2, … Had je dit succes verwacht en hoe ga je hier mee om?

Goh nee, ik had dat niet echt verwacht dat de boeken zo goed gingen verkopen. Toen SVDH uitkwam, was er nog niet zo veel keuze in naaiboeken. Ondertussen is dat al veel veranderd, maar Zo Geknipt 2 blijkt toch ook in de smaak te vallen. Het is leuk om te zien dat mensen daar zo enthousiast over zijn. Ik vind het allemaal leuk, maar ik denk dat Griet en Riet er wel een trotser gevoel aan overhouden omdat zij uiteindelijk alle patronen hebben gemaakt. En die patronen zitten allemaal zo geweldig in elkaar! 

Naast de boeken werkte je dit jaar ook mee aan het blogproject #boostyourpositivity samen met Kelly. Hoe kijk je hier op terug?

Eerlijk: ik heb eerst drie keer nee gezegd. Ik had er niet echt te tijd voor, want het was een heel intensief project. Het 1e kwartaal is altijd het drukste op het werk en ik zag het niet zitten om dit er bij te nemen. Maar ze wisten me te overtuigen met het feit dat het daar net om ging: met tijd maken voor jezelf en leuke dingen naast het werk. En dat was een superfijn project waarvan ik heel blij was dat ik er een deel van was. Kelly en ik hadden echt die respons niet verwacht. We hadden wat schrik dat onze lezers niet zo een fan zouden zijn van het feit dat het een samenwerking was met een groot bedrijf, Danone, en dat het dus gesponsorde posts waren. 

Maar de bloggers die deelnemen aan het project leken het toch niet erg te vinden. De samenwerking met Danone liep ook echt heel goed. Ze wilden ook niet dat wij de hele tijd over Danone zouden praten, het ging hen echt om het scheppen van een sfeer en het creëren van een community. Wat echt gelukt is al vanaf de 1e week van het project. Het is een project dat voor herhaling vatbaar is!

1, 2, ... 3?

Voorlopig zijn er geen plannen in die richting, maar ik zeg nooit meer "nooit". Maar al zeker niet in mijn eentje en niet op eigen initiatief.

Dankjewel Lies om te tijd te maken voor dit leuke interview!

Volgende week is het de laatste "Van blog tot boek" en afsluiten doe ik met een dubbelinterview met dames die heel handig zijn met tassen. Wie zouden dat toch zijn?

Liefs,

Miss Pixie