Postcrossing?

Het internet biedt zo veel mooie mogelijkheden om contact te houden met vrienden en familie of om nieuwe vrienden te maken. Facebook, Twitter, Skype, blogs, e-mail, ... En via onze smartphones zijn we 24/24 bereikbaar, zelfs als we op reis of kamp zijn. Op Instagram zie ik soms foto's verschijnen van prachtige stapeltjes post (#snailmail) en dan denk ik met weemoed terug aan een tijd van pennenvriendinnen, liefdesbrieven en waarbij mijn vriendinnen en ik tijdens de grote vakantie samen brieven stuurden naar die ene vriendin die op kamp was. Ik heb zelfs nog een doos met die oude brieven, sommige geschreven op een gewoon cursusblad en anderen op briefpapier van Anne Geddes of Diddl, maar allemaal met even mooie herinneringen.

Zou de kunst van het brieven schrijven binnen enkele jaren helemaal verloren gaan onder invloed van de sociale media? Of kan het internet dienen als een manier om het brieven schrijven te ondersteunen? In het laatste nummer van Flow Magazine las ik een artikel over postcrossing. Hierbij stuur je kaartjes naar een andere willekeurige postcrosser ergens ter wereld en als je kaartje ontvangen is, dan ben ook jij in de running om een kaartje te ontvangen. Naar wie je een kaartje mag sturen wordt via de computer voor je uitgekozen op de website van postcrossing (http://www.postcrossing.com/). Elk kaartje krijgt een uniek nummer dat je op de website moet ingeven eens je het kaartje ontvangt. Vanaf dat moment kan je opnieuw een kaartje verzenden én kan je ook kaartjes ontvangen.

Je kan zelf kiezen hoe ver je gaat met de kaartjes. Sommige mensen steken hier heel veel tijd in en versieren hun kaartjes of maken ze helemaal zelf. Iets minder creatieve mensen houden het bij een kaartje met bijvoorbeeld een lokaal icoon of monument op. Ook wat je schrijft op het kaartje staat helemaal vrij. Het kan gaan van een quote tot het beschrijven van jouw dag. Soms ontstaan hier uit leuk penvriendschappen.

Dit klinkt allemaal zo geweldig! Ik zit al twee dagen de website van postcrossing te bekijken en te twijfelen of ik ook een postcrosser zal worden. Het idee van regelmatig wat handgeschreven post in de bus te krijgen, spreekt me wel aan. Het uitkijken naar een briefje en contacten leggen met mensen over de hele wereld lijkt me geweldig! En het is misschien ook een handige manier om andere talen te leren en te oefenen?

Ik vroeg me af of er nog iemand ervaring heeft met het fenomeen postcrossing? Of eventueel tips heeft? Ik ga er nog eens een nachtje over slapen en hou jullie op de hoogte.

Groetjes,

Miss Pixie