Hoe het nu met mij gaat?

Toen ik vorige week op Facebook aankondigde dat ik opnieuw meedeed aan 40 dagen bloggen vroeg ik ook aan mijn lezers of ze nog vragen hadden voor mij die ze graag beantwoord zouden zien. En daar kwamen zeer interessante reacties op. Vandaag ga ik de eerste vraag hier beantwoorden. Die kwam van Lieve. Een topmadam die ik leerde kennen tijdens het #Boostyourpositivity blogproject enkele jaren geleden. Haar vraag was:

Hoe gaat het nu met jou?

Dat het hier de laatste jaren een rollercoaster is geweest, is meer dan een understatement. Er zijn momenten dat ik niet begrijp hoe ik er ben door geraakt en nog minder begrijp hoe ik kan staan waar ik nu sta. Het was in ieder geval met vallen en opstaan. Ik durf nu, heel voorzichtig wel, zeggen dat het goed gaat.

Die vermoeidheid is minder uitgesproken aanwezig. En het was vooral dat dat me parten speelde en frustreerde. De reden dat die vermoeidheid er minder is, is omdat ik leerde zorg dragen voor mijn lichaam en er naar luister. En dat ik nee leerde zeggen, nee zonder me schuldig te voelen. 

Mijn slaapproblemen zijn min of meer onder controle. Al komt de insomnia soms nog wel eens piepen. Door mijn slaapgedrag goed bij te houden kwam ik er achter dat ik vooral slecht slaap in de periodes rond de uurwisseling. Mijn lichaam kan daar niet zo goed mee om. Dus neem ik dan een tijdje een melatonine-supplement om me beter te helpen slapen. Verder neem ik ook dagelijks een magnesium-supplement dat me helpt om door te slapen. Plus: het helpt bij mijn gewrichtspijn. Double win dus.

Ook met mijn gewicht gaat het helemaal de goede kant op. Al wil die allerlaatste kilo er maar niet af. Ik was echt heel wat aangekomen door de medicatie die ik nam. En ik was niet gelukkig met dat nieuwe lichaam. Starten met het 5:2 dieet was een van de beste beslissingen die ik nam vorig jaar. Ik blijf er veel kritiek en opgetrokken wenkbrauwen bij krijgen, maar het werkt voor mij. Dus happy me.

Zoals je ziet: echt honger lijden doe ik niet ;)

Waarom ik nog niet voor 100% en kei enthousiast durf zeggen dat het goed gaat? Dat is omdat er een aantal zaken zijn die buiten mezelf liggen die wel veel invloed hebben. Zonder te veel in detail te gaan, is het op familiaal gebied het laatste halfjaar loodzwaar geweest. En het ziet er niet naar uit dat het direct gaat beter worden.

Ook is er op werk- en bijberoepgebied heel wat onzekerheid. Mijn contract op mijn hoofdberoep loopt af begin april. Dus ik ben volop aan het solliciteren. En dat vraagt veel tijd en nog veel meer energie. Tijd en energie die ik niet in mijn bijberoep kan steken. En ben ik al vaak teleurgesteld.

En dan is het nog maar de vraag wat er van het bijberoep zal overschieten eens ik een nieuwe job heb. Want de meeste functies waarvoor ik heb gesolliciteerd zijn voltijdse jobs. En wil ik dat wel, mijn bijberoep laten vallen? Heel veel vragen en onzekerheden dus. 

Maar al bij al gaat het dus goed met mij :) Ik heb zo ontzettend veel geleerd over mezelf en het leven de laatste jaren. Hoe moeilijk die lessen ook waren, ik ben heel blij dat ik daardoor geworden ben wie ik nu ben. En ik vind het ontzettend lief dat jullie, mijn lezers, mij hebben gesteund tijdens die moeilijke periodes. En nu nog steeds (wat blijkt uit de vragen die ik kreeg).

Hebben jullie nog vragen voor mij? Dingen die jullie tijdens 40 dagen bloggen graag zien verschijnen? Ik hoor het graag.

Liefs,
Miss Pixie

#40dagenbloggen 6/40

Aantal ingezette skipdagen: 0/6