Crazy cat lady-sweater

Voor diegene die er aan zouden beginnen twijfelen: ja ik heb nog steeds een naaimachine en ja ik weet nog steeds hoe die werkt. Maar ik lijk ze de laatste maanden vooral voor de webshop of swaps te gebruiken en nog amper voor mezelf. Aan ideeën en stof nochtans geen gebrek.

Zo kocht ik in oktober een leuk trictotstofje bij Modestofjes. Groen-grijs met kattenhoofdjes op. Sinds ik Dobby heb, ben ik echt gek op allerlei prullaria met katten. Bij voorkeur zwarte katten zoals hij zelf. Dus kon ik helemaal niet weerstaan aan dit stofje.

Toen ik het ontving, besloot ik er een trui van te maken. Dat kon ik wel nog gebruiken voor de winter. Dus koos een patroon, dit keer de Lindensweater, en ging aan de slag. Maar toen besloot mijn overlock om ambetant te doen en gaf ik het op. Het voorpand en achterpand hingen ondertussen via 1 mouw aan elkaar vast. En zo verdween alles in de kast.

Een maand later zette ik de andere mouw erin en sloot ik de zijnaden. Voor de boorden twijfelde ik tussen de tricot zelf of boordstof om voor contrast te zorgen. Ik kon niet kiezen en dus, ra ra ra, belandde de trui opnieuw in de kast.

Tot deze week. Ik kreeg springcleaning-kriebels en begon mijn naaikast te ordenen. Ik kon de trui gewoon niet nog eens onafgewerkt in de kast leggen en dus knipte ik de boorden uit de tricot en naaide die er aan. Zo was mijn trui die bedoeld was voor afgelopen winter eindelijk klaar.

Hij zit een beetje baggy, maar dat is volgens mij wat het model. Ik weet niet zo goed of ik hem geschikt vind om buitenshuis te dragen, maar als het-is-zondag-en-ik-hang-op-de-bank-trui is hij alvast goed gekeurd! Een trui geschikt voor de crazy catlady die ik ben.